وقت سفر به ییلاق - وبلاگ نوکیا

به گزارش وبلاگ نوکیا، کافی است راه ارتفاعات گیلان رادرپیش بگیرید تا به نقاطی ازایران برسید که گویی تکه هایی جداشده بهشت اند ایران کشوری است که یکی از انواع اجتماعات قدیمی و باستانی اش عشایر و زندگی ایلی آنهاست. این مردمان که دامدار هستند، براساس تغییر آب و هوا و گرما و سرمای آن با تمامی وسایل زندگی خود به منطقه ها مناسب چرا کوچ می نمایند. عشایر در فصلهای گرم سال به منطقه های موسوم به ییلاق سفر می نمایند. این منطقه ها اغلب در

وقت سفر به ییلاق

کافی است راه ارتفاعات گیلان رادرپیش بگیرید تا به نقاطی ازایران برسید که گویی تکه هایی جداشده بهشت اند

ایران کشوری است که یکی از انواع اجتماعات قدیمی و باستانی اش عشایر و زندگی ایلی آنهاست. این مردمان که دامدار هستند، براساس تغییر آب و هوا و گرما و سرمای آن با تمامی وسایل زندگی خود به منطقه ها مناسب چرا کوچ می نمایند. عشایر در فصلهای گرم سال به منطقه های موسوم به ییلاق سفر می نمایند. این منطقه ها اغلب در نقاط سردسیر واقع است که دراین ایام می تواند خوراک دام عشایر را فراهم کند. تماشا نوع زندگی این مردمان و عبور از میان سبزه زارهای وسیع برای اغلب ما جذابیت خاصی دارد. بسیاری از توریستهای کشورهای دیگر نیز در این فصول با هدف تماشا این نحوه کهن زندگی به ایران سفر مینمایند.

روز اول این کباب چنجه لعنتی!

حرکت به سمت گیلان و رشت. اگر ساکن تهران هستید می توانید از جاده تهران - رشت سفر خود را آغاز کنید و از رشت به سمت غرب و آستارا ادامه جهت دهید. پس از عبور از رضوانشهر به اسالم و تالش خواهید رسید. بهتراست سفر را صبح خیلی خیلی زود آغاز کنید. از اسالم جاده ای در میان جنگلهای سبز به سمت خلخال کشیده شده است. در این جاده منطقه ای به نام پیرسون وجود دارد که محل مناسبی برای استراحت است. در حین گذر از این جاده کم کم شاهد تغیر اقلیم و پوشش گیاهی خواهید شد و از منطقه ای جنگلی وارد دشت و مرتع می شوید. این تغییر بر اثر افزایش ارتفاع و شرایط آب و هوایی ست. از خلخال جاده اردبیل را پیش می گیریم. اگر صبح خیلی زود حرکت نموده باشید، در این جاده وقت نهار است که برترین انتخاب کباب خواهد بود. به قول خودمان، کباب چنجه. این جاده پر است از غذاخوری های محلی که گوشت تازه را جلوی چشم شما جدا نموده و به سیخ می کشند و لابه لای آن تکه های چربی می گذارند که باعث تردی کباب گردد. غذایی که تا مدتها مزه آن را فراموش نخواهید کرد...

پس از حدود 45 دقیقه از دوراهی بودآلالو به سمت دریاچه نئور می روید و بعد از گذر از جاده ای مارپیچ، ناگهان دریاچه ای زیبا و وسیع در مقابل خود می بینید! ارتفاع این دریاچه 2700 متر است شب را می توانید با چادر زدن در کنار دریاچه سپری کنید. منطقه ها خاصی برای کمپینگ فراهم شده است. یک سرویس بهداشتی عمومی هم آنجا هست که پیشنهاد می کنیم حتی نزدیکش هم نشوید! و گرنه با آن بو و چشم انداز ای که در انتظار شماست، حتما لذت زیبایی دریاچه را فراموش خواهید کرد... برای اقامت در کنار دریاچه، لباس گرم فراموش نگردد؛ چون شبهای نئور بسیارسرد است.

روز دوم: راهپیمایی در آفتاب و باران

امروز پس از صرف صبحانه قرار است جهت نئور به سوباتان را پیاده روی کنیم. طول این جهت حدود 17 کیلومتر است و با توان جسمی میانه حدود 6 تا 9 ساعت طول خواهد کشید. نباید فراموش کنید،این جهت را حتما با بلدهای محلی طی کنید که می توانید تعدادی از آنها را به وسیله اینترنت هم پیدا کنید. برای این پیاده روی به لباس گرم و خنک احتیاج خواهید داشت و باید منتظر برخورد با آفتاب، تگرگ، باران و مه باشید. نهاری سبک هم با خود داشته باشید. اینجا همان جایی است که عشایر تالش و شاه سون را خواهید دید. برای شناخت این دو گروه، بهتر است بدانید که عشایر تالش گوسفندان سپید و عشایر شاه سون گوسفندان قهوه ای رنگ دارند. در طول این پیاده روی، از میان دشت های پوشیده از گل های وحشی عبور خواهید کرد. قله سبلان دقیقاً پشت سر شماست و جهت پر است از چشمه های پر آب. در این فصل هنوز برف ها کاملاً آب نشده و می توانید برف بازی هم بکنید! بیشترین ارتفاعی که در این روز از آن عبور می کنید، 3400 متر خواهد بود. بعد از ظهر به روستای زیبای سوباتان خواهید رسید. شب را می توانید در یکی از خانه های محلی سپری کنید. اهالی این روستا به جز چند خانوار، فقط در فصل های گرم اینجا ساکن اند و زمستان ها این روستا تقریبا خالی از سکنه است.

روز سوم: تماشای خزر

امروز را می توانید با صبحانه ای محلی آغاز کنید. پنیر محلی منطقه بسیار خوشمزه است. پس از آن می توانید گشتی در بازار بزنید و سپس چند ساعتی را در اطراف روستا بگشت. اگر هوا صاف باشد از آن ارتفاع می توانید حاشیه دریای خزر را ببینید. برای برگشت از سوباتان جاده ای تا تالش در میان جنگل های انبوه کشیده شده. ناهار را در تالش صرف کنید و سپس به سمت رشت و تهران باز گشت.

مطمئناً تا هفته ها با یادآوری آن منظره ها بهشتی و ریه های سرشار از هوای پاک کوهستان، آلودگی و شلوغی تهران را آنچنان متوجه نخواهید شد.

مرتفع ترین ییلاق البرز

حتماً بیشتر شما نام منطقه تالش را شنیده اید. در ارتفاعات این منطقه، روستایی به نام سوباتان وجود دارد که مرتفع ترین روستا و ییلاق منطقه است. سوباتان به معنی محلی که آب در آن فرو می رود است. در این فصل این منطقه پر از گل های وحشی است و زمین یکپارچه سبز و قرمز و زرد و بنفش است.

دریاچه نئور

برای سفر به سوباتان چند راه وجود دارد. اما اگر بخواهید در جهت حرکت عشایر را دیدار کنید، یکی از جهتهای مناسب، نئور به سوباتان خواهد بود. این سفر به برنامه ای سه روزه احتیاج دارد.

منبع:نشریه زندگی ایده آل - ش 43

/خ

منبع: راسخون