دلیل شکستن چرخ هواپیمای مشهد، اصفهان چه بود؟
به گزارش وبلاگ نوکیا، دلهره در پرواز مشهد-اصفهان در روز 15 دیماه جاری، خون به دل مسافران کرد. آنطور که مسولان گفتند این پرواز با 110 مسافر به خاطر شکستن چرخ هنگام فرود در فرودگاه شهید بهشتی اصفهان، از باند خارج شد.
به گزارش خبرآنلاین، فیلم های متعددی که در رسانه و شبکه های اجتماعی منتشر شده نشان می دهد مسافران به شدت آشفته و مستاصل، از جهت خروج اضطراری هواپیمای کج شده، به پایین می پرند و برخی در بیابان آواره مانده اند.
به واقع در اصفهان چه اتفاقی افتاد؟ هنوز باید منتظر ماند تا کمیته فنی که مسئول قانونی آنالیز های کارشناسی است، در این باره نظر بدهد. ولی بد نیست روایت کنترلر برج مراقبت اصفهان از این حادثه را هم بشنویم که گفتنی زیاد دارد. گفتنی هایی از جنس آن چیزی که ظاهرا نباید در گزارش های رسمی منتشر گردد: احتمال مسائل باند فرودگاه اصفهان به خاطر فرونشست زمین، بخش هایی از گزارش های کارکنان خط اول سانحه که در لابلای مسایل اداری گم می گردد و.
همه چیز از این شرح کوتاه مهندس مهدی ابراهیمی آغاز شد. او در یک گروه محلی واتزاپی نوشت یکی از مسائل فرودگاه شهید بهشتی اصفهان، فرونشست زمین است و این شرح کوتاه، مقدمه ای بر تبادل نظر با کسی بود که سانحه پرواز هواپیمایی زاگرس از مشهد به اصفهان را به چشم دیده و اگر زحمات او و همکارانش نبود، شاید حادثه، اینطور- بدون تلفات جانی- سرانجام نمی یافت.
مشروح تبادل نظر را در ادامه بخوانید:
آقای ابراهیمی، گزارش سانحه اخیر هواپیمای زاگرس ایرلاین چه می گوید؟
بعد از هر اتفاق ما گزارش سانحه را می دهیم. این گزارش ممکن است به مزاق عده ای خوش نیاید و هر چه بالاتر می رود، چون واحد ها ممکن است زیر سوال بروند، بندبندش را حذف می نمایند. الان ممکن است گزارشی بدهم و فردا گروه های دیگر فنی ما زیر سوال برود و آن ها بتوانند علیه من ادعا نمایند. می توانم بگویم چه چیزی را به چشم دیدم و چه کاری را انجام دادم. در گزارش من که تکمیلی بود و برای مقامات ارسال شد، ممکن است بند هایی از آن حذف گردد. فقط می توانم خدمت شما چیز هایی را بگویم که اطلاعات اولیه و ظاهر است. من در زمان وقوع حادثه، کنترلر برج بودم. این پرواز از مشهد در ساعت آخر شیفت ما که در ساعت 18 سرانجام می یافت، می آمد. حدود 5 و 5 دقیقه پرواز نشست، حدودا 5 و 10 دقیقه بود. دقیقش را در گزارش نوشته ام.
این پرواز نشست. ما قانونا وظیفه داریم باید پرواز را واچ کنیم یعنی در دید داشته باشیم. اگر سرویس رادار می دهیم باید پرواز را در دید داده باشیم. سرویسی به نام سرویس رادار داریم. این سرویس، به خلبان در شرایطی که دید ندارد یاری می نماید. فکر کنید سوار خودرو هستید و جلوی شیشه پارچه قرار داده اند و هیچ دیدی ندارید. این حالت برای هر خلبانی پیش می آید و خلبان بر اساس داده های سرویس رادار تصمیم می گیرد و در راستای باند قرار می گیرد. وقتی در راستای باند نهاده شد با دستگاه ای ناوبری زاویه و سرعت نشستن را تنظیم می نماید.
واچ باید مستمرا با رادار ادامه داشته باشد تا هواپیما که در فاصله نهایی برج قرار می گیرد، قسمتی که دید کامل دارد، نیاز دارد هواپیما را ببیند. من در قسمت برج مراقبت بودم. معمولا اگر پرواز مسئله ای داشته باشد خلبان قبلش اعلام می نماید و مثلا می گوید مشکل چرخ یا موتور دارم. آن موقع ما آتش نشانی و واحد ایمنی زمینی را ما مستقر می کنیم تا بتواند سریعا به پرواز یاری کند.
خلبان پرواز قبل از فرود به شما اعلام مشکل کرد؟
خیر، پرواز اعلام مشکل نکرد. این اتفاق برای ما افتاد و هواپیما برای نشستن آمد. وقتی نشست ما دید کامل روی باند داشتیم. همه چیز نرمال و هوا خوب بود. انتظار هیچ حادثه ای را نداشتیم. اگر پرواز اعلام خطر و شرایط اورژانسی کند، ما خودرو های ایمنی را مستقر می کنیم. حتی اگر چرخ ها مشکل داشته باشد روی باند فوم می ریزیم و آماده می شویم، ولی خلبان در نشستن اعلام خطر نکرد.
بعد چه شد؟
اولین اتفاق آن موقع افتاد، روی تاچ دود نامتعارف دیدیم. حدس زدیم مسئله ای وجود دارد. دود عجیبی دیدیم. ممکن است دود اندکی موقع نشستن به خاطر اصطکاک چرخ ها روی باند بلند گردد، ولی این دود نامتعارف بود. ما حالت آمادگی گرفتیم و بلافاصله آژیر خطر را برای آتش نشانی زدیم. بعد ازاین دود کوتاه، در فاصله 20 ثانیه بعد، ناگهان هواپیما آغاز به جرقه زدن کرد. ما فکر کردیم لاستیک چرخ هواپیما فرضا از بین رفته. چرخ شکسته بود و پرواز حالت کج داشت و موتور روی زمین کشیده می شد و جرقه و دود و آتش بلند بود.
خودرو های امدادی به موقع رسیدند؟
بله، در فاصله توقف پرواز، خودرو های آتش نشانی را روی خط فرستادیم و خودرو های ایمنی فرودگاه در فاصله مجاز 2 دقیقه روی باند بودند. امکان داشت پرواز از باند خارج گردد و بال که پر از سوخت است منجر به سانحه گردد. خوشبختانه پرواز از باند خارج نشد و هواپیما نگه داشته شد و خودرو های ایمنی زمینی ما رسیدند.
شما بعد از سانحه پای هواپیما رفتید؟
نه، جزو وظایف کنترلر پرواز حضور در روی باند نیست. من گلایه دارم تنها کسی که می تواند درباره کنترلر نظر بدهد خلبان است. خلبان درک دارد در شرایط اورژانسی که موتور و چرخ رفته، حتی صحبت یک کنترلر چقدر آرامبخش است. کنترلر که به او می گوید خودرو ها در حال اعزام هستند برای خلبان آرامش بخش است.
این سوانح که هر روز پیش نمی آید؟
در فرودگاه شهید بهشتی، ما هر روز سوانح اورژانسی را با پرواز های نظامی داریم که معمولا قدیمی هستند. ما سوانح زیادی داشتیم که کنترلر با واچینگ که جزو وظایف اوست، از آن ها پیشگیری نموده، ولی کسی نمی پرسد او واچ می نموده یا نه. چیزی که مورد توجه بود، از زمان نشستن پرواز تا توقف آن، ماشین ها کنار پرواز بودند. این همکاری کامل عوامل فرودگاه است. برخی حادثه ای اتفاق می افتد و بعد همکار متوجه می گردد دود بالا رفت. دستگاه AMD برای فرودگاه هایی که سرویس رادار ندارند حرکت هواپیما را نشان می دهد. همکاران ما مجبور به تماشا هواپیما نیست. این دستگاه را گذاشته اند ببینید تا از سوانح جلوگیری کنید. مواردی بوده که کنترلر این دستگاه را دید و از حادثه جلوگیری کرد. برعکسش هم داشتیم.
در فیلم هایی که منتشر شده دیدیم مسافران به شکل بسیار بدی از هواپیما خروج اضطراری دارند و حتی روی سر و کله هم می افتند و بعد روی زمین و در بیابان نشسته اند. مگر وظیفه فرودگاه خروج ایمن مسافران در پرواز سانحه دیده است؟
هر کسی شاید بگوید من این کار را می کنم، ولی مهم است موقع حادثه خود را نبازیم. این حرف درستی است که ما دیدیم اینطور با مسافران رفتار می شد. باید از گروه پروازی از سوالان را بپرسید. این وظیفه کروی پرواز و بعلاوه بخشی هم وظیفه ایمنی پرواز که خروج ایمن مسافران را انجام بدهند. بعد از این سانحه ما دو پرواز ورودی و یک خروجی داشتیم. یک باند فرودگاه به خاطر این حادثه بسته شد. من وقتی داشتم پرواز خروجی را کنترل می کردم می ترسیدم مسافران پرواز حادثه دیده سر خود به طرف ترمینال راه نیفتاده باشند و وارد باندی گردد که هواپیما دارد روی آن خروج می نماید. هماهنگی های زیادی باید انجام می شد که معضل شده بود. وظیفه من هماهنگی و واچ بود که اگر کارم را درست نمی کردم باید بازخواست می شدم.
می توانید از آن ها بپرسید ریخته شدن مردم آن پایین که حتی یک زن باردار در میان آن ها بوده، باید چه کسی جوابگو باشد. ما وظایف خود را انجام دادیم، ولی نمی توانیم دیگر همکاران را زیر سوال ببریم.
شما در شبکه های اجتماعی گفته اید باند فرودگاه شهید بهشتی ظاهرا به دلیل فرونشست زمین دچار مشکل شده. آیا دلیل سانحه و شکستن ارابه فرود هواپیما همین است؟
بینید، اگر به سوال شما جواب بدهم فردا به وسیله مدیرکل بازخواست می شوم. یکی از مسائل فرودگاهی به خصوص شهید بهشتی، فرونشست زمین است که با گچ و آهک پر می نمایند. ولی واقعیت این است که زیر ساخت باند خیلی محکم است و با این فرونشست ها طوری نمی گردد. باید دلایل سانحه آنالیز گردد و ما اطلاعی نداریم.
طبق قانون عوامل دخیل در سانحه، ورای این که مقصر هستند یا نه، تا زمان معین شدن دلیل سانحه باید برکنار شوند. الان شما و همکارانتان برکنار هستید؟
نه، ما هم قانون داریم کنترلر اگر سانحه بدهد باید همان ساعت از موقعیت خود برداشته گردد، ولی من تا آخرین لحظه سنگرم را نگه داشته ام. بعد از آن هم شیفت ها را رفته ام. قانون این است، ولی باید به شرایط نیروی انسانی و مسایلی از این دست هم توجه کرد.
منبع: فرارو