علیرضا بیرانوند؛ از رفتگری تا شماره یک تیم ملی

به گزارش وبلاگ نوکیا، اشپیگل، نشریه مشهور آلمانی روز گذشته در مطلبی مفصل به زندگی عجیب بیرانوند دروازه بان ایران پرداخته بود. درخشش دیشب علیرضا مقابل اسپانیا خواندن آن را بیش از پیش مجذوب کننده می نماید. سنگربان ایران روی چمن ورزشگاه سنت پترزبروگ زانو زده بود و های های گریه می کرد. بیرانوند که با درخشش خود در پیروزی تیم ملی کشورش بر مراکشی ها نقشی کلیدی بازی نموده بود، زندگی و دوران حرفه ای پر فراز و نشیبی داشته.

علیرضا بیرانوند؛ از رفتگری تا شماره یک تیم ملی

زندگی عجیب بیرانوند بمب خبری رسانه های جهان

حکایت بیرانوند داستانی است که میلیون ها ایرانی هم نسل او می توانند با آن همزاد پنداری نمایند. ایرانیانی که در کشورشان برای خود آینده ای نمی بینند و در کوشش برای پیشرفت اجتماعی به فوتبال و مستطیل سبز امید می بندند.

بیرانوند از خانواده ای عشایری می آید و در استان لرستان، از استان های غربی ایران عظیم شده. خانواده او در کوه های اغلب خشک و کم علف منطقه، به همراه گله های گوسفند و فرزندان شان در جستجوی مراتع سرسبز کوچ می نمایند. بیرانوند به اسم عظیمترین پسر خانواده، از سنین پایین به چوپانی و مراقبت از گله های ارزشمند خانواده مشغول می شود.

وقتی بیرانوند دوازده ساله می شود خانواده در سراب یاس، جایی در حومه خرم آباد، مرکز لرستان مستقر می شوند. علیرضا آنجا به تیم محلی شهر ملحق می شود. او ابتدا به اسم مهاجم بازی می نماید، ولی زمانی که دروازه بان تیم مصدوم می شود بیرانوند برای اولین بار خود را بین تیر های دروازه می بیند. علیرضا درون دروازه می درخشد، با این درخشش نگاه ها را به خود معطوف نموده و از آن پس تقدیرش با دروازه های فوتبال پیوند می خورد.

بخوانید: شادی گل بیرانوند جلوی دوربین فیفا! اما پدر بیرانوند از شور و شوق پسرش به فوتبال راضی نیست. بیرانوند به گاردین گفته پدرم می خواست کار کنم. حتی یک بار دستکش هایم را پاره کرد و بنابراین گاهی مجبور بودم با دست خالی دروازه بانی کنم .

اما یک روز طاقت پسر جوان لر طاق می شود. علیرضا از یکی از خویشاوندانش پولی قرض گرفته، از خانه بیرون زده و سوار بر اتوبوس به تهران می رود. بیرانوند که نه پولی در جیب دارد نه سقفی بالای سرش، مجبور می شود در خیابان ها بخوابد. او شب ها را اغلب زیر سایه برج آزادی، مشهورترین نماد مرکز ایران، به صبح می رساند.

ناراحتی بیرانوند بعد از باخت مقابل اسپانیا

کمی بعد بیرانوند پیروز می شود برای تمرین در باشگاه کوچک تهرانی وحدت اجازه بگیرد. پدر یکی از هم تیمی های او در وحدت به علیرضا اجازه می دهد همزمان در کارگاه پوشاکش به کار مشغول شود. بیرانوند شب ها هم در همان کارگاه می خوابد و دیگر مجبور نیست شب های تهران را زیر آسمان کم ستاره مرکز سحر کند.

زندگی عجیب بیرانوند بمب خبری رسانه های جهان

کمی بعد بیرانوند در یک کارواش شغلی دست و پا می نماید. قد بلند 194 سانتی متری علیرضا باعث می شود مسئولیت شست و شوی ماشین های شاسی بلند به او واگذار شود. در تهران گفته می شود یکی از مشتری های دائمی بیرانوند، علی دایی اسطوره فوتبال ایران بوده. همکاران علیرضا در کارواش او را تشویق می نمایند تا با دایی صحبت نموده و از اسطوره بخواهد برای پیشرفتش در فوتبال به او یاری کند. ولی آقای دروازه بان آنقدر خجالتی است که نمی تواند سر صحبت را با دایی باز کند.

بیرانوند در 16 سالگی با یکی از مربیان تیم دسته یکی نفت تهران دیدار می نماید. این باشگاه به پسر لر فرصت می دهد. اما علیرضا همچنان سقفی بالای سر ندارد و باشگاه تا مدتی بیرانوند را در یک نمازخانه اسکان می دهد. تا اینکه او در یک پیتزافروشی مشغول به کار می شود که می تواند شب ها را آنجا بخوابد.

یک روز که مربی بیرانوند به پیتزافروشی می آید، علیرضا که شغلش را از مربی پنهان نموده خود را از او پنهان می نماید و وقتی صاحب پیتزافروشی مجبورش می نماید برای مربی پیتزا ببرد، بیرانوند آنجا را ترک نموده و دیگر هرگز برنمی شود. کمی بعد علیرضا به اسم رفتگر به کار مشغول می شود.

با وجود همه دشواری ها، فوتبال بیرانوند پیشرفت می نماید. او در تیم زیر 23 سال نفت تهران پیراهن شماره یک را به تن نموده و کمی بعد در اتفاقی که برای او بسیار عظیم است به تیم حرفه ای نفت راه می یابد. نقطه قوت اصلی علیرضا پرتاب های دست او است. بیرانوند در سال 2014 با یک پرتاب دست 70 متری توپ را به عمق زمین حریف می فرستد و شگفتی می آفریند.

بیرانوند در سال 2015 اولین بازی ملی خود را انجام می دهد. در رقابت های انتخابی جام جهانی 2018 بیرانوند در 12 بازی دروازه اش را بسته نگه می دارد و در اولین بازی تیمش در جام جهانی هم در مقابل مراکش، همانند سدی محکم، دروازه ایران از گزند حملات زهردار مراکشی ها محافظت می نماید.

بیرانوند در دومین بازی ایران مقابل اسپانیای عظیم هم درخشان ظاهر شده و با اینکه یک گل دریافت می نماید، بار ها فوتبالیست های عظیم اسپانیا را ناکام می گذارد. ایران می تواند و باید به گلر خوش نقش خود ببالد و افتخار کند.

منبع: وب سایت تی وی پلاس

منبع: زندگی روز

به "علیرضا بیرانوند؛ از رفتگری تا شماره یک تیم ملی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "علیرضا بیرانوند؛ از رفتگری تا شماره یک تیم ملی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید