یک پدیده در فضا، کهکشان ها میتوانند شکل یکدیگر را تغییر بدهند! - وبلاگ نوکیا

به گزارش وبلاگ نوکیا، ابزار تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) اخیراً این نمای نزدیک و دقیق از کهکشان مارپیچی M66 را به تصویر کشیده است. کهکشان به لطف کشش جزر و مدی دو شریک خود در گروهی از کهکشان ها به نام سه گانه لئو کج است. هر سه کهکشان در طی گذرهای نزدیک خود به هم تابیده و شکل دیگری به یکدیگر داده اند. این تصویر از JWST ساختار و ترکیب شیمیایی M66 را روشن می نماید.

به گزارش خبرگزاری وبلاگ نوکیا ، M66 بخشی از سه گانه لئو است: سه کهکشان مارپیچی، در فاصله حدود 35 میلیون سال نوری، که حول یک مرکز گرانش مشترک می رقصند و هر بار که از نزدیک به هم عبور می نمایند، یکدیگر را هل می دهند و می کشند. طناب کشی گرانشی هر سه کهکشان را به شیوه های خیره نماینده ای شکل داده است. هر کدام یک نوار مرکزی از ستارگان دارند که در سراسر مرکز خود کشیده شده اند، ساختاری که معمولاً به لطف نیروهای جزر و مدی در طول عبور نزدیک با کهکشان های دیگر شکل می گیرد.

ناسا 50سال پیش حیات را در مریخ پیدا کرد!

ببینید | گاوی که شیر کم چرب فراوری میکند!

کشش جزر و مدی جریانی از ستارگان و غبار را از NGC 3628 بیرون کشید، مانند کشیدن یه آبنبات در مقیاس کیهانی، و دم ستاره ها اکنون در پشت کهکشان واقع شده است. دیسک مارپیچی M65 کمی از کشش های دوره ای دو کهکشان دیگر منحرف شده است. و اگرچه بیشتر ستاره های M65 قدیمی تر هستند و سال های ستاره زایی کهکشان باید بسیار عقب تر از آن بوده است، به نظر می رسد که جزر و مد کهکشانی که به وسیله همسایگانش ایجاد شده است، امواج جدیدی از ستاره زایی را به راه انداخته است.

M66 خود کمی کج است، با یک بازوی مارپیچی بزرگ و غیرمعمول که با زاویه کمی خارج از چرخش خمیده است. تماس های نزدیک با دو عضو دیگر سه گانه لئو حتی ساختار شیمیایی کهکشان را تغییر داده است: بیشتر گازهای شناور در اطراف M66 باید از اتم های منفرد تشکیل شده باشد که به قدری پراکنده نیستند که به مولکول ها تبدیل شوند، اما داده های چندین تلسکوپ ها نشان می دهند که در واقع، بیشتر جرم M66 گاز مولکولی است. این احتمالاً به این علت است که فشار و کشش جزر و مدی M65 و NGC 3628 گاز را چنان فشرده نموده است که می تواند به هم بچسبد.

منبع: inverse

227323